Απευαισθητοποίηση στην τροφική αλλεργία
Η απευαισθητοποίηση σε τροφές (τροφική ανοσοθεραπεία) αποτελεί το ιερό δισκοπότηρο της σύγχρονης Αλλεργιολογίας και είναι με βεβαιότητα η πιο πολύτιμη βοήθεια που μπορεί να προσφέρει στον αλλεργικό ασθενή. Αφορά ασθενείς, συνήθως παιδιά, με επίμονη τροφική αλλεργία άμεσου τύπου, στους οποίους επιχειρούμε να εισαγάγουμε το υπεύθυνο αλλεργιογόνο με πολύ αργό τρόπο ή με τροποποιημένη μορφή, και με κύριο στόχο την ταχύτερη αποδρομή της αλλεργίας και τη βελτίωση της μακροπρόθεσμης πρόγνωσης και της ποιότητας ζωής. Πρακτικά, το παιδί ακολουθεί ένα εξατομικευμένο πρωτόκολλο, με την υλοποίηση του οποίου μπορεί πλέον να τρώει σε καθημερινή βάση ποσότητες της αλλεργιογόνου τροφής. Αυτό, είτε απελευθερώνει εντελώς την κατανάλωση, είτε διευρύνει σημαντικά τις διατροφικές επιλογές, εγκαθιστώντας ανοχή στα ίχνη και στις μικροποσότητες αλλεργιογόνου που μπορεί να βρίσκονται σε πλήθος συσκευασμένων προϊόντων.
Για παράδειγμα, ένα παιδί με επίμονη τροφική αλλεργία στο γάλα ή στο αυγό μπορεί να μειώσει τη συνολική διάρκεια της αλλεργίας του περίπου στο μισό, αν εισαγάγει, υπό ιατρική καθοδήγηση, στο καθημερινό διαιτολόγιο κατάλληλα θερμικά επεξεργασμένο αλλεργιογόνο και σε κατάλληλη δοσολογία.
Στην περίπτωση μιας βαρύτερης τροφικής αλλεργίας στο γάλα, που επιμένει παρά την πάροδο των ετών, η σταδιακή χορήγηση του γάλακτος με συγκεκριμένο εξατομικευμένο πρωτόκολλο μπορεί να ξεπεράσει το σκόπελο των αλλεργικών αντιδράσεων και να απελευθερώσει επιτέλους την κατανάλωση του γάλακτος και των γαλακτοκομικών. Παρόμοια διαδικασία μπορεί να ακολουθηθεί και για την απελευθέρωση των σιτηρών, σε ασθενείς με άμεσου τύπου αλλεργία στη γλουτένη.
Τέλος, στην πιο περιοριστική, μακροχρόνια και επικίνδυνη τροφική αλλεργία στους ξηρούς καρπούς, που μπορεί να έχει ακόμη και ισόβια διάρκεια, η βελτίωση της ποιότητας ζωής με τη βοήθεια ενός πρωτοκόλλου απευαισθητοποίησης επιτυγχάνεται με την αύξηση των προϊόντων που μπορεί να καταναλώνει ο ασθενής, τη μείωση της πιθανότητας αναφυλαξίας και τον περιορισμό του διαρκούς φόβου μιας τέτοιας αντίδρασης, που είναι πάντοτε παρών σε αυτούς τους ασθενείς.
Είναι ευνόητο ότι η τροφική ανοσοθεραπεία αναλαμβάνεται μόνο από αλλεργιολόγους με εστίαση στην τροφική αλλεργία και με σημαντική κλινική και ερευνητική εμπειρία στη συγκεκριμένη μεθοδολογία.
Απευαισθητοποίηση αναπνευστικής αλλεργίας με ειδική ανοσοθεραπεία
Στην περίπτωση της αλλεργικής ρινίτιδας και του άσθματος, η ανοσοθεραπεία αποτελεί τη μόνη αιτιολογική αντιμετώπιση – τη μόνη θεραπεία δηλαδή που αντιμετωπίζει την αιτία (το αλλεργιογόνο που προκαλεί τη νόσο). Επιτυγχάνεται με τη μακροχρόνια χορήγηση του ίδιου του ενοχοποιούμενου αλλεργιογόνου (είτε υποδόρια, είτε με τη μορφή υπογλώσσιων σταγόνων), που προκαλεί απευαισθητοποίηση στον αλλεργικό ασθενή. Με τον τρόπο αυτό, μπορούμε να παρέμβουμε στη φυσική πορεία του προβλήματος, να βελτιώσουμε σε μεγάλο βαθμό τα αλλεργικά συμπτώματα και να μειώσουμε την ποσότητα των συμβατικών φαρμάκων (κορτιζόνη ή αντιισταμινικά) που είναι αναγκασμένος να λαμβάνει ο ασθενής για συμπτωματική ανακούφιση.
Θα πρέπει να τονιστεί ιδιαίτερα ότι η διαδικασία της ανοσοθεραπείας είναι πολυτιμότερη στα πρώτα χρόνια της αλλεργικής νόσου (στην παιδική ηλικία ή στους νεαρούς ενήλικες), καθώς δίνεται η δυνατότητα να αναχαιτίσουμε την τυπική εξέλιξη της ρινίτιδας ή του άσθματος σε βαρύτερες μορφές και την περαιτέρω ‘έκπτυξη’ της αλλεργίας.
Ειδική ανοσοθεραπεία σε δηλητήρια υμενοπτέρων (μέλισσα, σφήκα)
Εδώ η υποδόρια ανοσοθεραπεία αποτελεί θεραπευτικό μονόδρομο, αφού η συγκεκριμένη αλλεργία είναι συχνά επικίνδυνη για τη ζωή. Ασθενείς με αλλεργία σε δηλητήριο μέλισσας ή σφήκας και με αυξημένη πιθανότητα νέου επεισοδίου νυγμού, υποβάλλονται σε μια αρχική φάση αύξησης της ανοχής, μετά την οποία δέχονται μία υποδόρια ένεση μηνιαίως (στο πίσω μέρος του μπράτσου) στο ιατρείο επί 3-5 έτη. Η διαδικασία αυτή απευαισθητοποιεί από τις πρώτες κιόλας συνεδρίες την αλλεργία, με αποτέλεσμα τα τυχαία τσιμπήματα να μην προκαλούν αλλεργική αντίδραση.
